Hans Feenstra heeft jarenlang De Friesland Zorgverzekeraar geleid, maar lijkt terug te keren naar zijn oude liefde: de oud-internist gaat terug naar het ziekenhuis. Hij wordt directeur van het Groninger Martini Ziekenhuis.
Het is een stap die ik wel begrijp. Natuurlijk is het mooi om op die honderden miljoenen euro’s aan premies en bijdragen te kunnen zitten, maar het is en het blijft natuurlijk bureaucratisch werk. Ploeteren met custodianactiviteiten (effectenwaarneming), TR*IM-Index (heel belangrijk, het meet de loyaliteit van je klanten) en Asset Liability Management, whatever that may be.
Dan is het eerlijke ziekenhuiswerk toch aantrekkelijker. Gewoon mensen beter maken, dat is waar het om draait. De patiënt komt ziek binnen, gaat naar een specialist, wordt behandeld, geopereerd, verpleegd en loopt gezond het ziekenhuis weer uit. Mooier kan het bijna niet.
Hoewel het voor een patiënt altijd naar is om een ziekenhuis te moeten bezoeken, hebben ziekenhuizen ook wel iets romantisch. Ik kan me herinneren hoe ik ’s nachts door het Bonifatius Hospitaal liep te pendelen tussen de afdelingen verloskunde waar mijn vriendin lag en neo-natologie, waar mijn dochtertje werd verzorgd. Als moeder en kind een paar dagen in het ziekenhuis blijven, wordt het voor de vader ook een beetje een thuis.
Soms kwam je in het Bonnehos nog een non tegen. Dat gaf zelfs de grootste heiden een vertrouwd gevoel. Ze straalden iets uit. Rust. Als je een zuster was tegengekomen, dan wist je, het komt wel weer goed. De zusters laten je niet in de steek, ben je mal!
De zusters hadden toen al een belangrijke functie voor wat we nu patiënttevredenheid zijn gaan noemen. Wat voor rol ze verder hadden weet ik niet. Ik heb ze nooit aan het bed gezien. Volgens mij liepen ze alleen maar rondjes door het gebouw om patiënten een gevoel van zekerheid, rust en veiligheid te geven.
Echter, ook de ziekenhuizen zijn niet meer wat ze geweest zijn. Het zijn health-factory’s geworden, waar DBC’s de smeerolie zijn. Door specialisaties te kiezen, wordt operaties zo ongeveer aan de lopende band uitgevoerd. De nonnen zijn verdwenen, de kwaliteitsmanagers hebben hun intrede gedaan. Dat is geen verbetering geweest. Nog nooit is de kwaliteit van de ziekenhuiszorg zo belabberd geweest. Smerige lucht op operatiekamers, slechte informatie uitwisseling tussen het operatie-team voorafgaande aan de operatie, duizenden fouten in de medicatietoediening en de Intensive Care-zorg laat te wensen over. Kijk op de website van de Inspectie Gezondheidszorg en huiver!
Daarom is het goed dat Hans Feenstra weer terug gaat naar het eerlijke ziekenhuiswerk. Mooi werk! Het Groninger Martini Ziekenhuis nog wel, dat is ontstaan uit een fusie van het Diaconessenhuis en het Rooms Katholieke Ziekenhuis. Wat een traditie, wat een historie, wat een kansen!
Als ik mij een advies mag verstouten, dan wist ik het wel. Geachte heer Feenstra, beste Hans: trap niet in de val die marktwerking heet, maar hou vast aan dat credo Gewoon Mensen Beter Maken. Ga geen strategische beleidsvisies ontwikkelen, ga niet fuseren, ga niet specialiseren, maar schop de kwaliteitsmanagers er uit en laat een handvol nonnen rondjes lopen door het gebouw. Binnen de kortste keren sta je bovenaan de AD-lijst!
Eerder gebpubliceerd in Dialoog, tijdschrift van De Friesland Zorgverzekeraar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten